Al vanaf het moment dat we hadden besloten om naar Athene te gaan fietsen, had ik me voorgenomen dat de route via de Grossglockner-Hochalpenstrasse zou gaan.
Deze weg ligt in het nationale park Hohe-Tauern en werd tussen 1930 en 1935 aangelegd als werk gelegenheidsproject en er rijden jaarlijks zo´n 350.000 voertuigen overheen. Een belangrijke toeristische trekpleister en inkomstenbron voor de regio dus.
Ik ben de Hochalpenstrasse overgefiets vanaf het dorpje Bruck an der Grossglocknerstrasse en vanaf daar duurt het ongeveer 33,6 kms totdat je bij het hoogst punt van de route bent, bij de Hochtor op 2504 meter.
En afgelopen woensdag was het dan zover!
MET DE FIETS NAAR DE TOP VAN DE GROSSGLOCKNER - OOSTENRIJK Klik om te Tweeten
Gewapend met een banaan vertrok ik om 9 uur vanaf Zell am See voor de beklimming van dus 33,6 Km naar de Hochtor op 2504 Km, met een te overbruggen hoogteverschil van 1914 meter en een maximale stijgingspercentage van 14,2%!
Vanaf Zell am See neem je de B168 en sla je bij Bruch rechtsaf en vanaf dat moment rijd je al op de Hochalpenstrasse.
Dan na zo´n 9 km, bij Bärenwirt, begint het klimmen en fiets je door tot je bij de mautstelle Ferleiten aankomt. Daar waar de motorvoertuigen tol moeten betalen, mogen de fietsers via een apart gedeelte doorfietsen.
En vanaf de Mautstelle begon dan het echte klimmen naar eerst de Törlkopf en moest ik al gauw terugschakelen naar mijn kleinste verzetje, het piemelverzeltje…
En zo klom ik vanaf de mautstelle 14 km aanhoudend stijl en langzaam omhoog. Ik probeerde de juiste cadans te zoeken, de ademhaling onder control te houden en niet te vergeten om op tijd die banaan naar binnen te proppen om de hongerklop voor te zijn! Langzaam kwam ik in mijn ritme, langzaam maakte ik hoogtemeters en zo begon ik steeds meer te genieten van het afzien en de omgeving.
Vanaf de Torlkopt is het 2 km afdalen gevolgd door nog 4 km klimmen naar de Hochtor. Langs sneeuwwanden en met schitterende uitzichten, richting het tunneltje die je in de verte al kunt zien.
Zodra je het tunneltje uitkomt, kom je bij het bord Hochtor aan en ben je op het hoogste punt: Doel bereikt!!
Na het kopen van een Grossglockner wielershirt, komt dan de beloning in de vorm van de afdaling richting Heiligenblut, (en een Weissbiertje) waar we die nacht zouden overnachten
Ik was niet de enige die het zwaar had…
Ook voor Rosa en de auto was het afzien! Om met onze auto (een 1.4) tegen deze berg op te rijden is voor haar bijna net zo uitdagend en inspannend als voor mij met de fiets.
Omhoog had de auto maar net genoeg vermogen en omlaag stinkende remmen!
(En dit schrijf ik niet om mijn eigen prestatie meer waarde te geven..)
Toch heeft ze er ook heel erg van genoten en heeft ze zich helemaal kunnen uitleven met haar hobby fotograveren.
In bijna iedere bocht stond ze klaar met de fotocamera en de mobile phone om alles vast te leggen en wat als resultaat heeft dat we van deze dag net zoveel mooie foto’s hebben, als het aantal meter dat de berg hoog is.
Feeling Travelling
Esta entrada también está disponible en: Spaans
